ارسال رایگان، مبلغ بالای 100.000 تومان

کاربرد باند وبریل در پزشکی

در این مقاله مطالعه می کنید:

باند وبریل زیر گچی ارتوپدی، 100% از بافت پنبه ای تشکیل شده است، که برای ساختن سطحی نرم، در کنار گچ های مصنوعی و پاریسی از آن استفاده می شود.

گچ، از یک بانداژ و یک سطح سفت (معمولاً گچ پاریسی) تشکیل شده است، گچ گرفتن، استخوان ها را در جای مناسب نگه می دارد، تا استخوان های شکسته ی دست و پا، بهبود یابند. گچ گرفتگی معمولاً به 4 الی 12 هفته طول می کشد.

برای بهبودی کامل استخوان، باید از گچ خود به خوبی مواظبت کنید.

مزایای باند وبریل

باندهای زیرگچی وبریل، سطحی نرم برای بازوها و مناطق استخوانی، ایجاد می کند. که جلوی ایجاد تیزی ها، یا ساییدگی پوست –که در صورت استفاده از بانداژ های پاریسی یا فشاری ایجاد می شوند- را می گیرد. ساختار ظریف و توری باند وبریل، نوعی پد صاف از جنس نخ پنبه را ایجاد می کند، که برای باندپیچی دورانی بدون پاره شدن مناسب است، ولی در زمان نیاز به راحتی پاره می شود. این باند به راحتی کشیده می شود، و قابل شکل پذیری است. همچنین، مواد تشکیل دهنده ی چسبناک آن، به بانداژ آسان کمک کرده، و جلوی لق شدن تدریجی را می گیرند.

  • تشکیل شده از از نخ های ابریشمی 100% خالص، برای ساختن سطحی نرم: ایده آل برای استفاده در کنار گچ های مصنوعی و پاریسی.
  • طراحی شده با کمترین حجم: با جلوگیری از تغییر ابعاد، مانع جابه جایی پد زیر گچ می شود.
  • در شرایط خشک یا مرطوب، شکل خود را حفظ می کند: محصول، به علت جذب رطوبت توسط لایه نرم، باز نمی شود.
  • کوتاه ترین بافت تار و پود: جلوی ایجاد نقطه ی فشار را می گیرد. همچنین، ترکیب نیروی کششی کم و انسجام بالا، به نگه داشتن پد در جای خود، بدون جابه جایی و چین و چروک، کمک می کند.
  • موجود در بسته های استریل، برای گچ گرفتن بعد از جراحی: ایمنی بیمار.

ویبریل ثمین طب

باند زیرگچ ارتوپدی (ويبريل) ثمين طب

5,400 تومان–10,800 تومان
انتخاب گزینه ها
ویبریل بی پی ای

باند زیرگچ ارتوپدی (ويبريل) BPI

اطلاعات بیشتر

باند زیر گچ ارتوپدی (ویبریل) ثمین طب

اطلاعات بیشتر

مراحل گچ گرفتن دست و پا

قبل از گچ گرفتن، برای جلوگیری از برخورد مستقیم گچ با پوست یا موی بیمار، یک جوراب پنبه ای (استاکینت) روی بدن کشیده می شود.

گاهی اوقات، به جای جوراب کشی، بدن به وسیله ی نوار پنبه ای پوشانده می شود. این نوارهای پنبه ای، صفحه هایی از پنبه، با طول حدوداً 2 متر، عرض 10 الی 20 سانتی متر و ضخامت چند میلی متر هستند که در یک رول، پیچیده شده اند. این رول های پنبه ای “باند ویبریل” نامیده می شوند. اگر پزشک شما، احتمال تورم عضو گچ گرفته شده را بدهد، با پیچیدن نوار پنبه ای بیشتر، فاصله ی بین پوست و گچ را بیشتر می کند. همچنین، برای تورم های احتمالی آینده در زیر گچ، فضای خالی در نظر می گیرد.

ابتدا عضوی که باید گچ گرفته شود، در جای مناسب قرار داده می شود، دستیار فیزیوتراپ عضو را در جای خود نگه می دارد. سپس، پزشک، رول گچ را در کاسه ی آب قرار می دهد، تا گچ به خودش آب بگیرد. پس از آن، گچ خیس را دور عضو آسیب دیده، باندپیچی می کند. در طی این کار، نباید به گچ فشار وارد شود، یا سفت بسته شود، تا عضو آسیب دیده در آینده زیر فشار نباشد.

گچ، بعد از چند دقیقه سفت شده، و لایه ای سخت در اطراف عضو، تشکیل می دهد. سفت شدن کامل مواد گچ، چند ساعت طول می کشد. در طول این مدت نباید برای خشک شدن سریع تر، از گچ پلاستر استفاده شود.

مراقبت های بعد از گچ گرفتن دست و پا

در روزهای ابتدایی، تا جای ممکن دست و پای خود را روی یک سطح نرم، مثل بالش، نگه دارید. این کار به خوابیدن ورم کمک می کند.

گچ خود را خیس نکنید. این کار، گچ را ضعیف کرده و جلوی ساپورت کامل استخوان را می گیرد.

کاور هایی برای خشک نگه داشتن گچ در هنگام استحمام و شست و شو، وجود دارد، که می توانید آنها را از داروخانه تهیه کنید. برای این کار، از ابزار هایی مثل پلاستیک، سلفون و … استفاده نکنید، زیرا این روش ها مطمئن نیستند.

اگر گچ شما خیس شد، سریعاً با بیمارستان یا درمانگاه خود تماس بگیرید.

همیشه در مواقع غیر ضروری، کاورهای اضافی را باز کنید، تا از عرق کردن و آسیب دیدن گچ، جلوگیری شود.

هر قدر هم پوست شما در زیر گچ احساس خارش کرد، ، برای خاراندن آن، از فرو کردن اجسام در زیر گچ استفاده نکنید. این کار می تواند منجر به زخم های بد عفونت شود.

خارش، بعد از چند روز از بین می رود.

با پای گچ گرفته، راه نروید. مگر آنکه پزشک به شما اجازه این کار را دهد، و شما کفش گچ داشته باشید.

  • برای کمک به گردش خون، مفصل های دیگر که در زیر گچ نیستند –مثل آرنج، زانو، انگشتان- را ورزش دهید.
  • از ورود اجسام ریز یا پودر و اسپری به زیر گچ، خودداری کنید. زیرا می توانند باعث آسیب رساندن به پوست شوند.
  • از تغییر دادن مکان یا اندازه ی گچ، خودداری کنید.
  • تا زمان باز کردن گچ، از بلند کردن اجسام سنگین و رانندگی خودداری کنید.
  • در صورت توصیه پزشک، ازچوب زیربغل یا کش گردن، استفاده کنید.
  • در صورت وجود درد، مسکن مصرف کنید.

معمولاً بعد از گچ گرفتن می توانید به مدرسه یا محل کار برگردید، اما از انجام فعالیت های جدی که به استخوان یا گچ، آسیب می رسانند، بپرهیزید.

مشکلات پس از گچ گرفتگی

در صورت برخورد با این موارد، با بیمارستان یا درمانگاه، تماس بگیرید:

  • با وجود بالا نگه داشتن عضو گچ گرفته، گچ شما بعد از 24 ساعت باز هم تنگ به نظر می آید.
  • شما احساس خارش یا سوزش مداوم دارید.
  • انگشتان شما، احساس گز گز، ورم، درد (با وجود مصرف مسکن)، یا بی حسی دارند.
  • انگشتان شما کبود یا سفید شده است.
  • گچ شما لق می زند.
  • گچ شما، شکسته یا ترک خورده است.
  • پوست زیر یا اطراف گچ، زخم شده است.
  • بو یا ترشحات ناخوشایندی از محل گچ گرفته شده، خارج می شود.

تجهیزات پزشکی فانی استور

مقالات مرتبط