روش معاینه لگن برای زایمان طبیعی

زایمان طبیعی بهتر است یا سزارین؟

پس از مشاهده علائم اولیه بارداری، مادر حدود 37 هفته دیگر را تا زایمان سپری می کند. زایمان به دو صورت انجام می‌‌شود. بعد از طی شدن دوران حاملگی (حدود 38-36 هفته) بدن شروع به آماده شدن برای زایمان می‌‌کند، این آماده‌‌سازی توسط هورمون‌‌ها در خانم انجام می‌‌شود. عوامل گوناگونی در تعیین نوع زایمان تاثیر‌‌گذارند.

تا سال‌‌ها پیش، زایمان به‌‌صورت طبیعی صورت می‌‌گرفت. اما با شناخت علم پزشکی نسبت به عمل سزارین، که نوعی زایمان غیر‌‌طبیعی می‌‌باشد توانسته‌‌اند در بسیاری از موارد که پیچیدگی‌‌های موجود خطری جدی برای مادر و نوزاد بوده است را بر‌‌طرف کنند و جان هزاران نوزاد را در سراسر دنیا نجات بدهند.

اما انجام سزارین، زمانی که زایمان طبیعی بی‌‌خطر و امکان‌‌پذیر ‌‌باشد، اصلا انتخاب مناسبی نیست و به‌‌شدت توسط علم پزشکی و سازمان بهداشت جهانی غلط شمرده می‌‌شود. بسیاری از افراد برای تحمل درد کمتر سزارین را انتخاب می‌‌کنند که این عمل می‌‌تواند مضر‌‌اتی برای مادر و هم‌‌چنین نوزاد به‌‌همراه داشته باشد.

نحوه معاینه لگن برای زایمان طبیعی

در زایمان طبیعی، بدن مادر از قبل برای زایمان آماده می‌‌شود. مادر در این مرحله، انقباض‌‌های دوره‌‌ای را تجربه می‌‌کند که هر‌‌چقدر به زمان زایمان نزدیک‌‌تر شود شدت و زمان این انقباض‌‌ها بیشتر و فواصل آن‌‌ها نیز کمتر می‌‌شود.

پزشک یا ماما به صورت دائم مادر را معاینه می‌‌کنند. این معاینات در هفته‌‌های آخر بارداری بیشتر می‌‌شوند. اندازه دهانه خروجی لگن، قوس استخوان ساکرم و فاصله برجستگی استخوان ایسکیال می‌‌تواند نشان دهد مادر چقدر به زمان زایمان نزدیک‌‌تر است و آیا قادر به زایمان هست یا خیر.

هم‌‌چنین برای بررسی و اطمینان بیشتر معاینات داخلی واژن نیز انجام می‌‌شود. تست‌‌هایی نظیر پاپ اسمیر نیز ممکن است از مادر گرفته شود. بیشترین معاینه در ماه‌‌های آخر، معانیه لگن برای انجام زایمان به صورت طبیعی می‌‌باشد.

مادر برای انجام معاینه لگن باید لباس پایین تنه خود را دربیاورد و در وضعیت لیتو‌‌تومی (حالت سنگ‌‌‌‌برداری) قرار بگیرد. پزشک یا ماما انگشت میانی و اشاره خود را درون واژن می‌‌کنند و به بررسی انحنای استخوان ساکروم و فاصله برجستگی بین استخوان لگن می‌‌پردازد.

همچنین برای معاینه واژن، از اسپاکلوم نیز استفاده می شود. در این مرحله طول کانال زایمان با قطر سر جنین و وزن او که در سونوگرافی مشخص شده است به صورت حدودی تطبیق داده می‌‌شود. در اینجا پزشک یا ماما می‌‌توانند بفهمند بدن مادر چقدر برای زایمان طبیعی آمادگی دارد. میزان نرمی و آمادگی دهانه‌‌ی رحم نیز در این معاینه چک می‌‌شود.